കണ്ണാ, നീയും?

കണ്ണാ,
ഇത് തടവറയല്ലേ?
ചോരയിറ്റു  വീഴുന്ന ഈ വാൾ താഴെവെക്കാൻ എത്രനാളായി ഞാൻ വെമ്പുന്നു
അച്ഛന്റെ കോപം തീർക്കാൻ അമ്മയുടെ അച്ഛനെ വധിക്കാൻ
വിധിക്കപ്പെട്ടവളായി പിറന്നു വീണു
ഇന്ന്,
ഈ തടവറ സൂക്ഷിപ്പുകാരുടെ കല്പനകൾ പേറി
എത്രയോ നിരപരാധികളെയും ഈ വാളിൽ ഒടുക്കി,
കണ്ണാ,
എന്റെ കണ്ണീരിന്റെ ചുവ ചുവയാണവരുടെ ചോരയ്ക്ക്
എനിക്കിതു വയ്യ!
ഇനിയും പ്രളയം വരാത്തതെന്താണ് കണ്ണാ?
കല്ലിനുള്ളിൽ കരഞ്ഞാലും കണ്ണീരില്ല,
അലമുറയിടാൻ ശബ്ദവുമില്ല!
ഈ ദിനങ്ങളിൽ, ഇവിടെ ആരവമൊഴിഞ്ഞു കണ്ണാ,
നിശാബ്ദതയിൽ എനിക്ക് നിന്റെ വേണുഗാനം കേൾക്കാം
അവസാനത്തിന്റെ ആരംഭമായോ കണ്ണാ?
ഈ ബന്ധനങ്ങൾ തകർത്ത്,
അനന്തവിഹായസ്സിൽ എനിക്ക് തിരികെപ്പറക്കണം
ഭൂമിക്കും, ചൊവ്വയ്ക്കും, സൂര്യനുമപ്പുറത്തേയ്ക്ക്
എന്റെ പ്രവാസം കഴിയാറായോ, കണ്ണാ?
...
കണ്ണാ,
എന്താണ് നീ മിണ്ടാത്തത്?
...
നീയും?

നിറകുടം തുളുമ്പില്ല*

*നിബന്ധനകള്‍ ബാധകം.
1) കുടത്തില്‍ ആരും തൊടരുത്
2) കുടം ഭൂമിക്കു സമാന്തരമായി, അനക്കാതെ വെയ്ക്കണം
3) കുടത്തില്‍ കൂടുതല്‍ വെള്ളം ഒഴിക്കരുത്
4) കുടത്തില്‍ നിന്നും വെള്ളം എടുക്കരുത്
4) ഭൂമി കുലുങ്ങരുത്.

മേല്‍ പറഞ്ഞ നിബന്ധകള്‍ക്കു വിരുദ്ധമായി എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ച് നിറകുടം തുളുംബിയാല്‍ പഴഞ്ചൊല്ലിന്റെ സൃഷ്ടാവ് യാതൊരുകാരണവശാലും ഉത്തരവാദിയായിരിക്കുന്നതല്ല!

വീണ്ടും!
....
നീണ്ട ഒരു കാലം, ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞുനോക്കിയതേ ഇല്ല.
ഇവിടെ എന്തു സംഭവിക്കുന്നു, ആരൊക്കെ വരുന്നു, പോകുന്നു,
പണ്ടു കുത്തിക്കുറിച്ചതൊക്കെ ഉണ്ടോ, മാഞ്ഞുപോയോ...!
...
ഇതൊരു തിരിച്ചുവരവാണോ?  ഇനിയും എല്ലാനാളും ഇവിടെ ഉണ്ടാവുമോ?
ഒന്നിനും ഉത്തരമില്ല.
വന്നു, വീണ്ടും....അത്ര തന്നെ!

കവിത 

പോന്നുഷസ്സിൻ മഞ്ജുളാഭയും
സാന്ധ്യരാഗത്ത്തിന്റെ ദീപ്തിയും
ഒത്തുചേർന്ന വർണ്ണഭംഗി, നിൻ
മുക്തരൂപമെത്രമോഹനം